Әлеуметтік қызметтің жаңа мәдениетін қалыптастыру контексінде негізгі әдіснамалық тәсілдер мен зерттеулерді анықтау

Аннотация

Мақалада автор әлеуметтік қызметтің мәдени негіздерінің табиғатын көлемді түрде қарауға мүмкіндік беретін ең тиімді әдіснамалық әзірлемелерді өз көзқарасы бойынша зерттейді. Сонымен қатар бірқатар әдістемелік тәсілдердің артықшылықтары мен кемшіліктерін ұсынған, олардың ғылыми тиімділігіне баға берген. Осы тәсілдерді талдай отырып, оларды уақыт сұранысына, заманауи трансформациялық процестердің тәуекелдеріне сәйкес түзету қажеттілігіне тоқталған. Мәдени әртүрлілік жалпы қоғамның, атап айтқанда адамның жан-жақты дамуының маңызды факторы және шарты ретінде бағаланумен байланысты деген тұжырым жасалған. Автор өзінің көзқарасы бойынша әлеуметтік қызметтің әртүрлі формаларының мәдени негіздерінің табиғаты мен мазмұны туралы толық түсінік беретін әдіснамалық тәсілдерді зерттеу тарихын ұсынады. Ең тиімді әдістемелік құрылым әлеуметтік қызметті түзетудің, реформалаудың, оның дүниетанымдық негіздерін тереңдетудің және әртүрлі тұжырымдамалар мен дискурсивті тәжірибелерді қалыптастырудың негізгі басымдықтарын анықтауға мүмкіндік береді. Бұндай мәселенің қойылуы негізгі зерттеу тенденцияларына сәйкес келеді, осы мәселенің кеңістіктегі танымдық іс-әрекеттің дұрыс векторлығын қамтамасыз етеді. Мақалада дамудың маңызды факторы ретінде әртүрлі мәдениеттердің арақатынасына ерекше назар аударылған. Алайда, іс жүзінде бұл әртүрлілік кейде агрессия мен бас тартудың жоғары деңгейіне жететін қарама-қайшылыққа әкеледі. Сонымен қатар автор толеранттылықты қоғамның гуманистік дамуының ең маңызды шарты ретінде бағалау арқылы өз ұстанымын білдіреді.